De dag begon bij het Pando Tree Forest. Hoge essen die hier volop groeien en er fotogeniek uitzien. Je ziet het in de kunstwinkeltjes in de plaatsen die we bezocht hebben en dat werkt natuurlijk aanstekelijk. Helaas zijn de kunstwerken meestal wat mooier dan de foto’s die we zelf gemaakt hebben. Maar ja, wij krijgen er ook niet voor betaald… Ach zo voor onze eigen fotocollectie kan het er wel mee door vind ik.
Wij zijn al eerder in deze regio geweest en toch zien we nu allemaal dingen die we nog niet eerder gezien hebben. Dat is toch wel weer erg leuk. Na het Pando Tree Forest zijn we naar Capitol Reef National Park geweest. Hier in Utah is er vele miljoenen jaren geleden een plooi in de aardkorst ontstaan van honderden kilometers. Je ziet dat het sterk aan erosie onderhevig is geweest wat de prachtige nationale parken, monumenten en eigenlijk ook gewoon het uitzicht op de route een prachtige aanblik geeft. Nu dus voor ons in het Capitol Reef NP. Laat de foto’s maar voor zich spreken. Omschrijven is lastig. Het is er vooral bijzonder.
Eigenlijk stond er nog een fikse wandeling door een nauwe canyon op de planning op een ander punt in deze staat, maar dat was niet meer te doen qua tijd en ook niet qua warmte, want wandelen bij temperaturen ver boven de 30 graden is eigenlijk niet verantwoord. Je loopt continu in de brandende zon en na een halve dag bergopwaarts klauteren was de energie wel verdwenen… Het is ook niet echt wat wij gewend zijn zeg maar. Dus nadat de weg enigszins geblokkeerd werd door water was de keuze snel gemaakt om weer terug naar de auto te gaan.
Daarna lag het Goblin Valley State Park nog wel op de route. Echt een grappig park en niet zo heel erg bekend. Er was ook bijna niemand, maar dat kan ook omdat het al vrij laat op de dag was. Maar we hebben er toch maar mooi even rond gehobbeld. Deze rotsen zijn behoorlijk afgesleten en hebben daardoor allerlei gekke vormen. Eerst werden ze met champignons vergeleken, maar uiteindelijk hebben de Amerikanen bedacht dat ze meer op Europese boosaardige kabouters leken (= Goblin). Het was mooi en grappig om te zien.
Hoewel het erg warm en daardoor extra vermoeiend was, zijn we wel blij dat de lucht strak blauw was, want daardoor oogt alles net even iets mooier. We kwamen vrij laat bij ons hotel aan. Gelegen in het niemandsland, maar het is een prima hotel aan de Green River. We hebben een leuk terrasje voor de deur met gras en zitjes en uitzicht op de rivier. Verder is er een prima restaurant naast het hotel waar we echt lekker gegeten hebben.. Al met al een geslaagde dag!
One Reply to “Richfields – Green River”
Prachtig, de foto’s zijn al mooi, in het echt natuurlijk nog mooier.