Het was vandaag de dag waarop we de meeste kilometers moesten maken. Vroeg uit de veren dus vandaag! Wederom erg koud vanochtend. Het was waarschijnlijk net boven nul, maar de verwachting is dat het later vandaag zo rond de 25 graden zou worden. Dus dat is beter. Al voor 8 uur zijn we uit Whistler weggereden. De zon was al wel op, maar nog voor een groot deel achter de hoge bergen, waardoor het nog lang erg koud bleef. Omdat we met de camper toch een stuk minder snel rijden, hadden we niet zo veel op het programma staan. Onze eerste stop, Joffre Lakes, konden we meteen schrappen. We hadden online een toegangsbewijs moeten aanvragen. Dat hadden we dus niet. Achteraf was het geen ramp. De zon was nog zo ver achter de bergen, dat je het onderste meer niet eens mooi had kunnen zien en de overige 2 konden we toch niet bezoeken, omdat je daarvoor te lang moest wandelen. Geen tijd voor en ook geen conditie trouwens! Ze verwezen ons wel door naar Duffy Lake. Dat was vergelijkbaar en dat lag op onze route. Daar zijn we inderdaad gestopt. Dit meer lag ook nog in de schaduw, maar het was wel mooi met de bergen eromheen. Aan het uiteinde van het meer dreven allemaal boomstammen en er hing deels mist boven het water vanwege de kou en op het gras zat rijp. Er waren wat werklui aan het wachten en die hadden het ook koud en stonden te ijsberen! Ze vertelden dat het later vandaag 27 graden zou worden. Een heel verschil dus.
Nadat we eerder de Sea-to-Sky-Highway hebben gereden, volgden we nu de Goldrush Trail. We komen door een aantal voormalige goudzoekersstadjes zoals Lilloet en Cache Creek. Je ziet het landschap onderweg veranderen van de hoge beboste bergen naar kalere bergen, weilanden met vee en hooirollen. Ook zien we hier meer landbouw. Lilloet was nog wel een leuk plaatsje met wat overblijfselen uit vervlogen tijden. Ook de ligging aan de Fraser-rivier was mooi. Cache Creek vonden wij niet de moeite waard. Het doet aan als een soort stopplek voor mensen die onderweg zijn. Er zijn winkels, wat (fastfood)restaurants en tankstations. Snel door dus!
Omdat we hadden bedacht dat we naar Clearwater (onze overnachtingsplek) konden rijden via het merengebied Green Lake, hadden we een omweg uitgezocht. Alleen heeft de navigatie ons ergens verkeerd gestuurd. We kwamen op een gravelweg en dat 75 kilometer lang. Niet echt een pretje als je inmiddels aan het eind van de dag bent, met een camper reist en je gemiddelde snelheid zo’n 25 tot 30 km per uur is! We moesten nog meer dan 2 uur rijden volgens de navigatie en we hadden geen internet om op zoek te gaan naar alternatieven… Een herrie van jewelste met dat gestuiter. We waren er wel een beetje klaar mee op het laatst. Na heel lang op deze weg hadden we eindelijk we weer asfalt onder onze wielen. Maar niet voor lang, want om bij onze camping te komen, moest er opnieuw een gravelweg genomen worden van 22 kilometer. Al met al dus bijna 100 km gehobbeld. En dan is een camper echt een rammelbak hoor. Alles stuitert door de kastjes, dus goed opletten als je ze open doet. Tot nu toe is er niets gesneuveld, maar eigenlijk rolt er elke dag wel wat uit. We zijn er alleen nog steeds niet op bedacht als we de deurtjes open doen. Het blijft wennen zo’n camper.
Bij aankomst op de camping vanavond hebben we heel voorzichtig alles open gemaakt en wonder boven wonder lijkt alles nog heel. We hebben alles weer netjes ingepakt en kunnen er morgen weer tegen als we die 22 km weer terug hobbelen om daarna naar onze volgende bestemming te rijden: Jasper National Park!
Van vandaag dus niet veel bijzonders aan foto’s. Vooral veel meren, want daar zijn er hier heeeeeel veel van! En de mooie herfstkleuren. Al eerder gezien, maar blijft mooi.
One Reply to “Whistler – Wells Gray”
Lekker hobbelen met zo,n camper. Zijn jullie niet een paar goudstaven tegen gekomen? Hier is alles oké. Nog een mooie reis verder.
Groetjes